Πώς να Επιλέξετε την Κατάλληλη Ιμάντα Ανύψωσης Ασθενούς;

Κατανόηση των τύπων ιμάντων ανύψωσης ασθενών και των κλινικών εφαρμογών τους

Ιμάντες ολόσωμης υποστήριξης, καθιστοί, για αναδιατόπιση και ειδικοί για άκρα: Λειτουργίες και περιπτώσεις χρήσης

Οι σύγχρονοι ιμάντες ανύψωσης ασθενών χωρίζονται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες, ο καθένας από τους οποίους σχεδιάστηκε για συγκεκριμένα κλινικά σενάρια:

• Πλήρους σώματος κούρσες παρέχουν υποστήριξη 360° σε ασθενείς με ελάχιστη κινητικότητα, χρησιμοποιούνται συχνά σε μεταφορές στην Εντατική Θεραπεία ή σε μετεγχειρητική φροντίδα
• Κούρσες καθιστές επιτρέπουν ασφαλείς μεταβάσεις μεταξύ κρεβατιών, αναπηρικών αμαξιδίων και WC, διατηρώντας την καθιστή στάση
• Ιμάντες αναδιατόπισης διευκολύνουν μικρορυθμίσεις στο κρεβάτι χωρίς πλήρη ανύψωση, μειώνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού του δέρματος λόγω τριβής
• Ειδικοί ιμάντες για άκρα υποστήριξη στοχευμένης αποκατάστασης, όπως θεραπείας του βραχίονα μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο ή ανάκαμψης από τραυματισμό του ποδιού

Μια κλινική μελέτη του 2024 βρήκε ότι οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ειδικές μανσέτες μειώνουν τον κίνδυνο τραυματισμών κατά τη μεταφορά κατά 42% σε σύγκριση με γενικά μοντέλα.

Ταιριάζοντας τον τύπο μανσέτας με τις ανατομικές ανάγκες υποστήριξης και τους στόχους μεταφοράς

Η επιλογή απαιτεί ανάλυση τριών παραγόντων:

1. Ανατομία ασθενούς : Οι τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης απαιτούν υποστήριξη σε όλο τον κορμό, ενώ οι αντικαταστάσεις του ισχίου χρειάζονται σταθεροποίηση της λεκάνης
2. Τύπος μεταφοράς : Οι δραστηριότητες στην τουαλέτα απαιτούν μανσέτες με γρήγορη απελευθέρωση, ενώ οι μεταφορές για MRI απαιτούν μη μεταλλικά υλικά
3. Διάρκεια : Οι επεκτεταμένες συνεδρίες αιμοδιάλυσης επωφελούνται από αναπνεύσιμο πλέγμα, ενώ η γρήγορη επανατοποθέτηση χρησιμοποιεί λεπτό νάιλον

Μελέτη περίπτωσης: Μανσέτες ολόσωμου σώματος σε μετεγχειρητικές μεταφορές σε ΜΕΘ

Το Νοσοκομείο St. Mary's επέτυχε 31% ταχύτερες μετεγχειρητικές κινητοποιήσεις με την εφαρμογή χρωματικά κωδικοποιημένων σετ σώματος:

Τύπος Σκληρού	Μέσος Χρόνος Μεταφοράς	Τραυματισμοί Προσωπικού (Μηνιαίως)
Παγκόσμια	8,2 λεπτά	4.7
Ολόσωμο	5,6 λεπτά	1.2

Το σύστημα μείωσε τις διαρρήξεις του δέρματος κατά 68% σε ασθενείς με ΔΜΣ 30, χάρη στην ομοιόμορφη κατανομή του βάρους.

Τάση: Αυξανόμενη χρήση μοντουλαρών ιμάντων ειδικών για άκρα σε περιβάλλοντα αποκατάστασης

Τα κέντρα αποκατάστασης προτιμούν πλέον ρυθμιζόμενους ιμάντες με εναλλάξιμες κορδέλες για ώμους/πόδια, επένδυση ευαίσθητη στην πίεση (εύρος 8–12 mmHg) και γρήγορες ενώσεις για παράλληλες ράβδους ή πλαίσια τουαλέτας. Αυτή η προσέγγιση μείωσε τα ποσοστά πρόωρης διακοπής της θεραπείας κατά 27% σε πολυκεντρική δοκιμή, καθώς οι ασθενείς ανέφεραν καλύτερη άνεση κατά την εκπαίδευση στη βάδιση.

Πώς η σχεδίαση των ιμάντων επηρεάζει τη σταθερότητα του ασθενούς και την αποτελεσματικότητα του φροντιστή

Πρόσφατες καινοτομίες που αντιμετωπίζουν διπλές ανάγκες:

• Συστήματα διπλής ταινίας αποτρέπει την πλάγια ολίσθηση σε παχύσαρκους ασθενείς (+400 λίβρες χωρητικότητας)
• Αυτόματα κεντραριστά κλιπ μειώνει τον χρόνο εγκατάστασης κατά 55% σε σύγκριση με τα παραδοσιακά συστήματα σύνδεσης
• Ιστοί με ανασταλτική δράση εναντίον βακτηρίων μειώνει τους κινδύνους ΝΑΥ μεταξύ των καθαρισμών (δοκιμασμένο για 50 κύκλους πλύσης)

Η σωστή εφαρμογή απαιτεί εκπαίδευση του προσωπικού· οι εγκαταστάσεις με εξειδικευμένα προγράμματα εκπαίδευσης για τις σελλάδες αναφέρουν 73% υψηλότερη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας.

Αξιολόγηση της κινητικότητας, του μεγέθους και των απαιτήσεων μεταφοράς του ασθενούς

Αξιολόγηση των επιπέδων κινητικότητας του ασθενούς για τον καθορισμό της κατάλληλης υποστήριξης με σελλά

Όταν εξετάζουμε πόσο κινητός είναι ένας ασθενής, το πρώτο βήμα συνήθως περιλαμβάνει τον έλεγχο της ικανότητάς του να φέρει πλήρως, μερικώς ή καθόλου βάρος, καθώς και την αξιολόγηση του εύρους κίνησής του. Αυτά είναι τυπικά μέρη της πλειονότητας των εκτιμήσεων κινητικότητας που ακολουθούν οι επαγγελματίες. Άτομα με καλή δύναμη στα δύο χέρια συχνά χρειάζονται διαφορετικούς τύπους ιμάντων από κάποιον που αναρρώνει από τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης. Για παράδειγμα, ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο και ημιπληγία. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρυσι, περίπου 7 στους 10 ομάδες αποκατάστασης επικεντρώνονται σημαντικά στις γωνίες λύγισμα των ισχίων όταν επιλέγουν τους κατάλληλους ιμάντες για αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό έχει νόημα, καθώς η σωστή γωνία μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στην άνεση και την αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια των περιόδων ανάρρωσης.

Προσδιορισμός Εργασιών Μεταφοράς: Λούσιμο, Χρήση Τουαλέτας, Αναδιάταξη και Μετακινήσεις Μεγάλης Απόστασης

Οι απαιτήσεις μεταφοράς επηρεάζουν άμεσα την επιλογή των ιμάντων:

• Λούσιμο/Χρήση Τουαλέτας: Απαιτούνται αδιάβροχοι ιμάντες συμβατοί με καθίσματα τουαλέτας
• Μεγάλης Απόστασης: Απαιτήστε φραγμένες ώμικες ταινίες για μείωση τραυμάτων από πίεση κατά τη διάρκεια επεκτεταμένων μεταφορών

Οι κλινικοί στο Johns Hopkins μείωσαν τα τραύματα που σχετίζονται με τη μεταφορά κατά 41% μετά την εφαρμογή πρωτοκόλλων ιμάντων για συγκεκριμένες εργασίες (εσωτερικά δεδομένα 2023).

Πώς να μετρήσετε τους ασθενείς για βέλτιστη εφαρμογή και άνεση του ιμάντα

Χρησιμοποιήστε πρωτόκολλο μέτρησης τεσσάρων σημείων:

1. Περίμετρος μηρού (ευρύτερη καθιστή θέση)
2. Μήκος κορμού (ιεροκόκκυγας έως μέση ωμοπλάτη)
3. Πλάτος μασχάλης (για σχεδιασμό ιμάντων υπομασχάλιου τύπου)
4. Κατανομή βάρους (αναγνώριση περιοχών ευάλωτων σε πίεση)

Λανθασμένες μετρήσεις αποτελούν αιτία για 38% των περιστατικών που σχετίζονται με ιμάντες (AHRQ, 2022), τονίζοντας την ανάγκη για βαθμονομημένα εργαλεία αντί για οπτικές εκτιμήσεις.

Οδηγίες Χωρητικότητας Βάρους και Περιθωρίων Ασφαλείας για Ιμάντες Ανύψωσης Ασθενών

Όλοι οι ιμάντες ανύψωσης ασθενών θα πρέπει να ακολουθούν το κανόνα του 1,5x περιθωρίου ασφαλείας —ένας ιμάντας με χωρητικότητα 300 λίβρες δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει τις 200 λίβρες στην κλινική χρήση. Αυτό αντισταθμίζει τις δυναμικές δυνάμεις κατά τις μεταφορές, οι οποίες μπορούν να φτάσουν σε 1,2x το στατικό βάρος κατά τις πλευρικές κινήσεις.

Στοιχείο Δεδομένων: 38% των Περιστατικών Λόγω Ιμάντων Οφείλεται σε Λανθασμένο Μέγεθος (AHRQ, 2022)

Η ανάλυση του 2022 από τον Οργανισμό Έρευνας και Ποιότητας Υγειονομικής Περίθαλψης (AHRQ) σε 1.200 περιστατικά τραυματισμών κατά τη μεταφορά αποκάλυψε ότι οι ιμάντες μικρότερου μεγέθους αύξησαν τον κίνδυνο διατμητικών δυνάμεων κατά 58%, ενώ τα μεγαλύτερα μοντέλα προκάλεσαν το 72% των περιπτώσεων πλευρικής ολίσθησης κατά τις μεταφορές από καθιστή σε όρθια θέση.

Διασφαλίστε τη συμβατότητα μεταξύ των ιμάντων ανύψωσης ασθενών και του εξοπλισμού ανύψωσης

Επισφίξεις με βρόχο έναντι επισφίξεων με κλιπ: Συμβατότητα με τους μηχανισμούς ανύψωσης

Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι με τους οποίους οι ιμάντες ανύψωσης ασθενών συνδέονται σήμερα με τον εξοπλισμό: ο τύπος με βρόχους και ο τύπος με κλιπ. Στους ιμάντες τύπου βρόχου, οι φροντιστές πρέπει να τυλίγουν χειροκίνητα τους υφασμάτινους βρόχους γύρω από τα γάντζια της συσκευής ανύψωσης. Ο τύπος με κλιπ λειτουργεί διαφορετικά, χρησιμοποιώντας γρήγορα αποσυνδεόμενα κλιπ που απλώς «κλικάρουν» στις προβλεπόμενες θέσεις της συσκευής ανύψωσης. Οι περισσότεροι ειδικοί σε υγειονομικά περιβάλλονα τονίζουν τη σημασία της επιλογής του κατάλληλου τύπου ιμάντα που είναι συμβατός με τον εξοπλισμό ανύψωσης. Όταν κάποιος χρησιμοποιεί ιμάντα τύπου κλιπ σε μια συσκευή που είναι σχεδιασμένη για κλιπ, μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος ο ιμάντας να ξεκουμπώσει κατά τη διάρκεια μεταφοράς, γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό κατά την κατακόρυφη μετακίνηση.

Αρχή: Διατήρηση της μηχανικής ακεραιότητας μεταξύ ιμάντα και συστήματος ανύψωσης

Οι ανυψωτικές συσκευές και οι ιμάντες πρέπει σήμερα να ακολουθούν τα πρότυπα ISO 10535:2021 όσον αφορά τη μηχανική ακεραιότητα. Τα πρότυπα αυτά απαιτούν ουσιαστικά περιθώριο ασφαλείας 4 προς 1 για κάθε φέροντα μέρος. Έτσι, αν ένας ιμάντας έχει ονομαστική φέρουσα ικανότητα 400 λίβρες, πρέπει πραγματικά να αντέχει βάρος 1.600 λιβρών πριν σπάσει. Αυτό είναι αρκετά σημαντικό. Οι διευθυντές εγκαταστάσεων πρέπει πραγματικά να ελέγχουν αν ο κατασκευαστής της ανυψωτικής συσκευής έχει πιστοποιήσει ότι το συγκεκριμένο μοντέλο ιμάντα λειτουργεί σωστά με τον εξοπλισμό τους. Γιατί; Επειδή οι περισσότερες βλάβες συμβαίνουν στο σημείο σύνδεσης του ιμάντα με τη συσκευή. Στατιστικά δείχνουν ότι περίπου τρεις στις τέσσερις μηχανικές βλάβες συμβαίνουν ακριβώς σε αυτό το σημείο σύνδεσης μεταξύ ιμάντα και ανυψωτικής συσκευής.

Μελέτη περίπτωσης: Μείωση του χρόνου μεταφοράς με την τυποποίηση συστημάτων με συνδετήρες

Μια μονάδα αποκατάστασης 16 κλινών μείωσε τον μέσο χρόνο μεταφοράς κατά 22% μετά την αλλαγή από μεικτούς τύπους σελαϊδίων σε ενιαίο σύστημα με βελούδινα συνδετήρια. Το προσωπικό δαπάνησε 19 λιγότερα δευτερόλεπτα ανά μεταφορά για την ασφάλιση των εξαρτημάτων, επιτρέποντας έξι επιπλέον θεραπευτικές συνεδρίες ημερησίως. Το τυποποιημένο σύστημα μείωσε επίσης τα σφάλματα εξοπλισμού κατά 41% κατά τους μηνιαίους ελέγχους ασφαλείας.

Στρατηγική: Διενέργεια ελέγχου του υπάρχοντος στόλου ανυψωτήρων πριν την αγορά νέων σελαϊδιών ασθενών

Πραγματοποιήστε πλήρη απογραφή των εξαρτημάτων ανύψωσης, των τύπων δοκών διαστήρικας και των οδηγιών συμβατότητας του κατασκευαστή πριν από την αγορά σελαϊδιών. Οι εγκαταστάσεις με πολλαπλά εμπορικά σήματα ανυψωτήρων θα πρέπει να προτιμούν σελαΐδια πιστοποιημένα για χρήση σε διαφορετικές πλατφόρμες ή να εφαρμόζουν συστήματα χρωματικού κωδικοποιημένου διαχωρισμού για να αποφεύγονται οι αναντιστοιχίες. Οι κορυφαίες διαδικασίες ασφαλείας απαιτούν τριμηνιαίους ελέγχους συμβατότητας, ιδίως μετά από επισκευές ή αντικαταστάσεις εξοπλισμού.

Να δίνεται προτεραιότητα στην άνεση του υλικού, την ασφάλεια και τον έλεγχο λοιμώξεων

Αναπνεύσιμα, χαμηλής θορύβου υφάσματα που βελτιώνουν την άνεση και τη συνεργασία του ασθενή

Οι σύγχρονες ιμάντες ασθενών χρησιμοποιούν υλικά πλέγματος που επιτρέπουν την αναπνοή, μειώνοντας τη μακέρωση του δέρματος κατά 34% σε σύγκριση με το παραδοσιακό νάιλον (AHRQ, 2022). Αυτά τα υφάσματα ελαχιστοποιούν την τριβή κατά τις μεταφορές, ενώ μειώνουν και τον θόρυβο από τον μηχανισμό, ο οποίος μπορεί να εντείνει τον άγχος του ασθενούς. Μη διαβρωτικά υφάσματα με ιδιότητες απομάκρυνσης της υγρασίας διατηρούν την ακεραιότητα του δέρματος, ενώ μειώνουν και την προσπάθεια του φροντιστή κατά την επανατοποθέτηση.

Ψυχολογική Επίδραση των Υλικών Ιμάντων και της Εμπειρίας Μεταφοράς

Τα τραχιά ή περιοριστικά υλικά μπορούν να εντείνουν την ανησυχία του ασθενούς, ιδιαίτερα σε νευρολογικούς πληθυσμούς. Μια μελέτη του UCLA Health του 2023 ανέδειξε ότι οι ασθενείς που μεταφέρθηκαν με παδαρισμένους, ανατομικούς ιμάντες ανέφεραν βαθμούς αγχώσεως κατά 28% χαμηλότερους κατά τις κατακόρυφες ανυψώσεις. Η επιλογή υλικού επηρεάζει άμεσα τους ρυθμούς συνεργασίας—κάτι κρίσιμο για ασθενείς με άνοια ή περιορισμένη αντίληψη της κινητικότητάς τους.

Επαναχρησιμοποιήσιμοι έναντι Μιας Χρήσης Ιμάντες: Εύρεση Ισορροπίας μεταξύ Υγιεινής, Κόστους και Βιωσιμότητας

Ενώ οι επαναχρησιμοποιήσιμες μαντάρια προσφέρουν 40% χαμηλότερο ετήσιο κόστος για εγκαταστάσεις υψηλού όγκου, τα μιας χρήσης παραλλαγή απαλλάσσουν από τους κινδύνους διασταύρωσης μόλυνσης σε μονάδες απομόνωσης. Οι εγκαταστάσεις πρέπει να εξισορροπήσουν τα πρωτόκολλα απολύμανσης του CDC με το κόστος διαχείρισης αποβλήτων: Ένα μοντέλο του Johns Hopkins του 2022 έδειξε ότι τα επαναχρησιμοποιήσιμα συστήματα γίνονται οικονομικά αποδοτικά μόνο όταν χρησιμοποιούνται 3x/εβδομάδα ανά μαντάρι.

Φαινόμενο: Νοσοκομειακές Λοιμώξεις που Συνδέονται με Μαντάρια που Δεν Καθαρίζονται Σωστά

Μια ανάλυση του AHRQ του 2022 βρήκε ότι το 12% των νοσοκομειακών λοιμώξεων σε μονάδες αποκατάστασης προερχόταν από επαναχρησιμοποιήσιμα μαντάρια που δεν είχαν απολυμανθεί επαρκώς — συχνά λόγω επισπεύδοντας τους κύκλους στέγνωσης ή ασυμβατών απολυμαντικών. Αυτός ο κίνδυνος επισημαίνει τη σημασία της εκπαίδευσης του προσωπικού και των επικυρωμένων διαδικασιών καθαρισμού κατά την εφαρμογή επαναχρησιμοποιήσιμων συστημάτων.

Ανάλυση Αμφισβήτησης: Ανθεκτικότητα έναντι Αισθητικής Ευαισθησίας στα Υλικά Μανταριών

Οι κατασκευαστές αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση να εξισορροπήσουν τα ανθεκτικά στο σχίσιμο υφάσματα με φιλικές προς τις αισθήσεις υφές. Ενώ τα ενισχυμένα πολυεστέρα έχουν διπλάσια διάρκεια ζωής από τα πιο μαλακά πλεκτά, το 61% των εργοθεραπευτών αναφέρει προβλήματα μη συμμόρφωσης όταν χρησιμοποιούνται τραχιά υλικά σε παιδικούς ή αυτιστικούς ασθενείς — ένας συμβιβασμός που απαιτεί εκτίμηση κινδύνων εξατομικευμένη ανά χώρο.

Εφαρμογή Διαδικασιών Ασφαλείας και Αποφυγή Συνηθισμένων Λαθών Επιλογής Ιμάντων

Βασικές πρακτικές ασφαλείας: Έλεγχος, σωστή διάσταση και όρια βάρους

Οι τακτικοί καθημερινοί έλεγχοι μπορούν να μειώσουν τις βλάβες εξοπλισμού κατά περίπου δύο τρίτα σε χώρους όπου ακολουθούνται τυποποιημένα ελεγκτικά καταλόγια. Ξεκινήστε με τον έλεγχο των ορίων βάρους, βεβαιωθείτε ότι λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο το βάρος του ασθενούς αλλά και η κίνησή του κατά τις μεταφορές. Τα μεγέθη των ιμάντων πρέπει επίσης να ταιριάζουν σωστά, γι’ αυτό η μέτρηση από τους γοφούς μέχρι τους ώμους γίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Δεδομένα από το AHRQ του 2022 δείχνουν ότι σχεδόν 4 στα 10 προβλήματα με ιμάντες προκύπτουν λόγω λανθασμένου μεγέθους. Αυτό τονίζει την ανάγκη για κατάλληλη εκπαίδευση του προσωπικού σε αυτές τις τεχνικές μέτρησης. Η σωστή εφαρμογή δεν είναι απλώς θέμα αριθμών στο χαρτί· κάνει τη διαφορά στην πράξη.

Συνηθισμένα λάθη κατά τη χρήση ιμάντων ανύψωσης ασθενών και τρόποι αποφυγής τους

Τρία συχνά λάθη υπεύθυνα για το 64% των επιπλοκών κατά τις μεταφορές:

1. Μη συμμετρική τοποθέτηση : Προκαλεί πλάγια κλίση 22° στο 31% των μεταφορών με κάθιση
2. Υπερτένωση ιμάντων : Αυξάνει τις δυνάμεις διάτμησης κατά 180% κατά τη διάρκεια κατακόρυφων ανυψώσεων
3. Παράλειψη κόπωσης υλικού : Το 42% των επαναχρησιμοποιήσιμων σεντονιών παρουσιάζει μειωμένη ακεραιότητα μετά από 50 πλυσίματα

Παράδοξο βιομηχανίας: Υπερχρήση σεντονιών μιας τάσης παρά τις δυνατότητες προσαρμογής

Ενώ το 71% των νοσοκομείων διαθέτει ρυθμιζόμενα σεντόνια, το 58% των μεταφορών χρησιμοποιεί βασικά U-σχήματος μοντέλα. Αυτή η ασυμφωνία παραμένει παρά την έρευνα που δείχνει ότι οι σχεδιασμοί εξατομικευμένοι για άκρα μειώνουν τον χρόνο επανατοποθέτησης κατά 37% σε βαρύτοκους ασθενείς.

Στρατηγική: Τακτικοί έλεγχοι σεντονιών και εκπαίδευση προσωπικού για μακροπρόθεσμη ασφάλεια

Οι διμηνιαίοι έλεγχοι σεντονιών σε συνδυασμό με τριμηνιαίες προσομοιώσεις σεναρίων μειώνουν τα ποσοστά ατυχημάτων κατά 53% σε 12 μήνες. Οι εγκαταστάσεις που εφαρμόζουν ψηφιακά συστήματα ελέγχου αναφέρουν 41% ταχύτερο εντοπισμό ελαττωμάτων και 28% υψηλότερη συμμόρφωση με τα πρωτόκολλα σε σύγκριση με τις μεθόδους βασισμένες σε χαρτί.

Τμήμα Γενικών Ερωτήσεων

Ποιοί είναι οι κύριοι τύποι σεντονιών ανύψωσης ασθενών;

Τα σύγχρονα σεντόνια ανύψωσης ασθενών χωρίζονται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: σεντόνια πλήρους σώματος, σεντόνια καθιστά, σεντόνια επανατοποθέτησης και σεντόνια εξατομικευμένα για άκρα.

Πώς επιλέγω το κατάλληλο σεντόνι για έναν ασθενή;

Η επιλογή μανικιού απαιτεί ανάλυση της ανατομίας του ασθενούς, του τύπου μεταφοράς και της διάρκειας χρήσης, προκειμένου να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ανατομικής υποστήριξης και στους στόχους μεταφοράς.

Ποια είναι η λειτουργία ενός μανικιού ολόσωμης υποστήριξης σε κλινικά περιβάλλοντα;

Τα μανίκια ολόσωμης υποστήριξης παρέχουν υποστήριξη 360° σε ασθενείς με ελάχιστη κινητικότητα, και χρησιμοποιούνται συχνά σε μεταφορές στην Εντατική Θεραπεία ή στη μετεγχειρητική φροντίδα.

Γιατί είναι σημαντική η συμβατότητα μεταξύ μανικιών και εξοπλισμού ανύψωσης;

Η σωστή αντιστοίχιση των τύπων στερέωσης των μανικιών και των μηχανισμών ανύψωσης μειώνει τον κίνδυνο αποσύνδεσης του μανικιού κατά τη διάρκεια των μεταφορών και εξασφαλίζει τη μηχανική ακεραιότητα.